ቺምፕያ ሪፐብሊክ

በኬንያና ኡጋንዳ አዋሳኝ ድንበር ላይ ታይቶ የማይታወቅ ነገር ተከሰተ። ቢቢሲ፣ ሲኤንኤን፣ አልጄዚራ የሙሉ ቀን ሰበር ዜናቸው ይኸው ክስተት ሆነ። ፕሬዚደንት ትራምፕ ጉዳዩን አጣርቶ አስቸኳይ እርምጃ የሚወስድ ኮማንድ ፖስት አቋቋሙ። የሲአይኤ ሰው አልባ አውሮጵላኖች በአፍሪካ ሰማይ ላይ ይራወጡ ጀመር። የመላው ዓለም ዓይን ምሥራቅ አፍሪቃ ላይ አፈጠጠ።

ኦክቶበር 20, 2018 በኬንያ እና ኡጋንዳ ድንበር ላይ የሚገኙ የቺምፓንዚ ዝርያዎችን ለማጥናት የተላኩ 15 የአሜሪካ ዜግነት ያላቸው የናሽናል ጄኦግራፊ አጥኚ ቡድን አባላት ባልታወቁ አካላት ተገደሉ። የእነርሱን ገዳዮች አድመው ለመያዝ የተላኩት የኬንያና የኡጋንዳ የሠለጠኑ ፖሊስ አካላትም በዚያው ቀልጠው ቀሩ። የሲአይኤ የስለላ አውሮጵላኖች ያነሱት ፎቶግራፍ እንደሚያመለክተው ሁሉም ሟቾች  በጦር ተወግተው ነው የሞቱት።

የሰዎቹን አስከሬን ለማምጣት የተላኩት ሄሊኮፕተሮች ከአንዱ በስተቀር እንደጥይት በሚወናጨፉ ግዙፍ ድንጋዮች ተመትተው ወደቁ። የአንዱ ሄሊኮፕተር አብራሪ አስከሬን ለማንሳት በወረወረው መንጠቆ ሰዎቹ ከተገደሉበት ጦር አንዱን ይዞ ተመለሰ። በዓለም የታወቁ ሳይንቲስቶች ጦሩን እንደነጠረ ማዕድን ከበው መረመሩት። የጦሩ ጫፍ በደም ውስጥ በፍጥነት በመሰራጨት ገዳይ የሆነ መርዝ ተቀብቷል። መርዙ ሁለት በምሥራቅ አፍሪካ ሳቫና ብቻ የሚገኙ የዛፍ ቅጠሎችን ቀይጦ በመጨቅጨቅ እንደሚዘጋጅ ለማረጋገጥ ሳይንቲስቶቹ ግዜ አልፈጀባቸውም።

ይህ በእንዲህ እያለ በግዙፍ ድንጋይ ወንጭፍ እየተመቱ ከወደቁት የሲአይኤ ድሮኖች መካከል አንዷ ከወደቀችም በኋላ ተንቀሳቃሽ ምስሎችን መላኳን ቀጥላለች። የተማረከችው ድሮን መንቀሳቀሷን ቀጥላለች። ተንቀሳቃሽ ምስሉ የሚደርሳቸው ሰዎች ድሮኗን የማረኳት አካላት እየተቀባበሉ እየተመለከቷት መሆኑን ለማወቅ ብዙ አልተቸገሩም። ድሮኗ እየተመረመረች ነው። እሷም መረጃ መላኳን አላቋረጠችም። በምትልከው ምስል ውስጥ ከፍተኛ ጫጫታ ይሰማል። የሚያስደነግጠው ግን ሌላ ነው።

ፍቅረኛዬን ያያችሁ

የቀድሞ ፍቅረኛዬን - ሊሊን ካያችሁ - ውበት አይታችኋል። ሊሊን የጠበስኳት በገጣሚ ግሩም በለጠ ግጥሞች ነው። ግሩም አገር ያወቀው፣ ሊቅ ያደነቀው ገጣሚ አልነበረም። መጀመሪያ እኔ ብቻ ነበርኩ የማደንቀው። በኋላ ሊሊም ተጨመረችለት። የቀድሞ ፍቅረኛዬ ሊሊ ደግሞ ሙገሳ ስትወድ አይጣል ነው። ለነገሩ በኋላ ላይ ይበልጥ ሳውቃት ቁንጅናዋ ሙገሳ አይመጥነውም። እናም የመጀመሪያ ቀን የተዋወቅኳት የግጥምን በጃዝ ምሽት ላይ ነበር። ጎን ለጎን ተቀምጠን በጨዋታ ተግባባን። ዝግጅቱ አልቆ ስንወጣ ብሸኛት ትፈቅድ እንደሆን ጠየቅኳት እና ተስማማች። የግጥም ምሽት ላይ ስላገኘኋት በምትወደው ነገር ልቀላጠፋት ብዬ ስለግጥም ሳወራላት ቆየሁ።

“ግሩም በለጠን ታውቂዋለሽ?” አልኳት፤ አታውቀውም።

አንድ ግጥሙን በቃሌ ወጣሁላት፦

“በተውሶ ብርሃኗ፥  እንዳላደነቅኳት፣

ዓይንሽን አይቼ፥  ጨረቃዋን ናቅኳት።

በነጋ በጠባ፥ ደጁን እንዳልሳምኩኝ፣

ከንፈርሽን ቀምሼ፥ ሃይማኖቴን ተውኩኝ።

እንዲህ፣ እንዲህ እያልኩ፥ በተራ፣ በተራ፣

የቀድሞ ልማዴን፥ ሜዳ ላይ ስዘራ፣

ካንቺጋ መሆንን እንደስኬት ጣሪያ

ለጋ ከን‘ፈርሽን፣ ቀን ቀን ለመዋያ፣

እግርሽ መሐል ካለው፣ ማታ መቀበሪያ፣

ይሁነኝ እያልኩኝ፥ ሁሌ እባክናለሁ፣

በከንፈርሽ ስመሽ፣ ግደይኝ ብያለሁ፣

ውስጥሽ ለመቀበር፣ ሞትን እንቃለሁ…"

በጣም አሳቃት፤ “የግሩምን ግጥሞች የት አገኛቸዋለሁ?” አለችኝ።

ወቅቱን የጠበቀ ጥያቄ ስለነበር ደስ አለኝ። “ገበያ ውስጥ ያለ አይመስለኝም፤” አልኳት “እኔጋ ስላለ አውስሻለሁ።” የግሩምን ግጥሞች በቃሌ ስለማውቃቸው ብሰጣት የሚጎድልብኝ ነገር ያለ አይመስለኝም። ነገር ግን ሊሊን ደጋግሞ ለማግኘት፣ መጀመሪያ ለማዋስ፣ ቀጥሎ ለማስመለስ፣ ሠልሶ ቦርሳዋ ውስጥ ረስታው የሔደችውን መጽሐፍ ድጋሚ ለማስመጣት፣ በመጨረሻም አብሮ ተኝቶ ለመንቃት የነበረኝ አማራጭ ይኸው ብቻ ነው። ጀንጃኝ የምባል ዓይነት ወንድ አይደለሁም። ነገር ግን ዕድሉን ሳገኝ መጀመሪያ ቀልብ፣ ከዛ ሌላ ነገር የሚያቀልጥ ምላስ እንዳለኝ አውቃለሁ።

“በጣም ደስ ይለኛል” አለችኝ። ከሊሊ ጋር ስልክ መቀያየር በጣም ቀላል ነገር ሆነ። በማግስቱ ተገናኘን።

አክቲቪስቱ (ክፍል ፩)

በአለንጋ ጣቶቿ ጥቅልል፣ ጥቅልል እያደረገች ስታባብላቸው የነበሩትን የፀጉሯን ዘለላዎች በቁጣ ወደኋላዋ አሽቀነጠረቻቸው፡፡

‹‹አንተ መቼም ሰው አትሆንም፤… ሰው ከማይሆን ሰውጋ ዕድሜዬን ማቃጠል የለብኝም፡፡››

ንግግሯ የእሳት አለንጋ መሰለው፡፡ ዓይኖቿ ግን የምላሷን ያክል አልደፈሩትም፡፡ የተናገረችውን ሁሉ የተናገረችው ጠረጴዛው ላይ ዓይኗን እያንከባለለች ነበር፡፡ ከዝምታ በላይ የሚናገረው ነገር አልነበረውም፡፡ እሱ መናገር የሚፈልገውን እሷ መስማት አትፈልግም፤ ስለዚህ ዝም አላት፡፡

‹‹እስኪ ባባቢ ሞት ስለወደፊቱም ሆነ በከንቱ ስላለፈው ጊዜ ትንሽ አይቆጭህም? እሺ ስለኔ እንኳን ትንሽ አታስብም?›› ጠየቀችው፤ ዝም አላት! በከንቱ የባከነ የምትለው እሱ በሕይወቴ ቁምነገር የሠራሁበት የሚለውን ጊዜ ነው፡፡

ብስጭቷን መቆጣጠር አቅቷት ብድግ አለች፡፡ ለብቻው አንድ ወንበር ይዞ የነበረውን ቦርሳዋን አፈፍ አድርጋ ንጥቅ፣ ንጥቅ እያለች ሄደች፡፡ ብዙ ጊዜ ሲጋጩ ተስፈንጥሮ መሄድ ልማዷ ነው፤ የዛሬው ግን የመጨረሻዋ መስሎታል፡፡ ‹ምናለ ስመሽኝ እንኳን ብትሄጂ› ሊላት ነበር - ግን ምላሱ ደርቆ ቀረ፡፡ የለበሰችው እንደሃጫ በረዶ የነጣ ሱሪዋ ጠይም ገላዋን ሙሉ ለሙሉ መደበቅ አልቻለም፡፡ በርምጃዋ ፍጥነት የተቆጣው ዳሌዋ መቀመጫዋን ሲነቀንቀው ከኋላዋ ተመለከታት፡፡ በደረጃው ቁልቁል ወርዳ ስትሰወር የጫማዋ ተረከዝ ‹ቀጭ፣ ቋ፣ ቀጭ፣ ቋ…› እያለ እየራቀ፣ እየራቀ ሲሄድ ይሰማ ነበር፡፡ ድምፁ እልም ካለ ወዲያም በሱ ምናብ ውስጥ ‹ቀጭ፣ ቋ፣ ቀጭ፣ ቋ…› ማለቱን ቀጥሏል፡፡

ከሦስት ወራት በኋላ

ላጤው አክቲቪስት የሥራ ባልደረባውን በቤቱ እያስተናገደ ነው፡፡ ምግብ ማብሰል ‹‹አቻ አይገኝልኝም›› እያለ ይፎክራል፤ በእርግጥም ችሎታው ያልተመሰከረለት ሼፍ ያሳክለዋል፡፡

ሽርጡን ወገቡ ላይ ሸብ አድርጎ የጠባብ መኝታ ቤቱን አንድ ጥግ የተዋሰችው ሲሊንደሩ ላይ የሚጠባብሳቸው ነገሮች ቤቱን በምግብ ጠረን አውደውታል፡፡ ተንቀሳቃሽ ስልኩ በድንገት ሲጠራ በጆሮው እና በትከሻው መሐል ስልኩን ሸጉጦ እያወራ ሽርጉዱን ቀጠለ፡፡

‹‹አዎ የኔ ቆንጆ…››

‹‹ኖ፣ ኖ፣ ኖ… መጀመሪያ ትንሽ ስብሰባ ላይ ነበርኩ… በኋላ አይቼው ስደውልልሽ ቢዚ ሆነብኝና… በዛው ረሳሁት››

‹‹አይ እንደሱ’ኳ አይደለም፤ እያወቅሽኝ?››

‹‹እ… እ… ይኸውልሽ ቆንጆ… በኋላ ብደውልልሽ ይሻላል፡፡ አሁን I’m in the middle of something.››

ስልኩን ሲዘጋው እንግዳው፣ ‹‹ማናት ባክህ… እንዲህ የምታቆላምጣት?››

‹‹ኤክሴ ነች››

‹‹ኧረ ባክህ?!... ተለያይታችሁ እንዲህ ከተፎጋገራችሁ፣ አብራችሁ ብትሆኑማ ኖሮ እንዴት ልታወሩ ነበር?...››

‹‹አብረን ስንሆንማ ተቃራኒ ነው… መሐከላችን ሠላም አስከባሪ ከሌለ በቀር በሠላም ማውራት እንኳን አንችልም ነበር፡፡›› አለ አፉን በሹፈት ፈገግታ አፉን አጣሞ፡፡

እንግዳው የሆነ ቦታ የሚያውቀው ታሪክ የተነገረው ይመስል ‹‹ለምንድን’ነው ግን?›› አለ ተገርሞ፤ ጥያቄ አልነበረም፡፡ አክቲቪስቱ ግን መልስ መስጠት ጀመረ…

‹‹ታሪኩ ረዥም ነው…››

እንግዳው፡- ‹‹የምኑ?››

አክቲቪስቱ በአግራሞት ዞር ብሎ እንግዳውን ተመለከተና ‹‹የተለያየንበት ነዋ?!›› አለው፡፡ እንግዳው ገባኝ ለማለት ጭንቅላቱን ከወዘወዘለት በኋላ ለማውራት የፈለገውን አክቲቪስት ዕድሉን፣ ለማድመጥ ተመቻቸለት…

‹‹ሁሉም ነገር የጀመረው የሕይወት ተፈራን ‘Tower In The Sky’ መጽሐፍ በገዛ እጄ ጨቅጭቄ ያስነበብኳት ጊዜ ነው፡፡ እሷ መጽሐፉን የተረዳችበት መንገድ እኔ ከተረዳሁበት በተቃራኒ መንገድ ነበር…›› አለ አክቲቪስቱ፡፡

‹‹እንዴት ተረዳችው?›› ጠየቀ እንግዳው፡፡

‹‹ሕይወት ተፈራ ከቤተሰቧ የተጣላችለት፣ ቦይፍሬንዷን ያጣችለት፣ የታሰረችለትና የተሰቃየችለት የለውጥ ምኞት የራሷን እንኳን ቤተሰብ ሳታፈራ አንድ የትዝታ መጽሐፍ ብቻ አሳቅፎ አስቀራት፡፡ ‹የአንተ እና የእኔም መጨረሻ ያው ነው› ባይ ናት፡፡››

‹‹ህም፣…›› አለ እንግዳው፡፡ ‹‹እውነት አላት!›› አክቲቪስቱ ዞር ብሎ ገላመጠውና መልሶ ወሬውን ቀጠለ፡፡

‹‹ከዚያ በኋላማ መቆጣጠር አቃተኝ፡፡ የሞቱ የ‹ያ ትውልድ› ታጋዮችን እየዘረዘረች… የሞቱት በከንቱ ነው፡፡ ‹ከነርሱ ይልቅ ዝም ብለው የራሳቸውን ኑሮ የኖሩ ሰዎች በግላቸው ስኬታማ ከመሆን አልፈው አገር የሚረከብ ቤተሰብ እያፈሩ ነው› እያለች መቆሚያ መቀመጫ አሳጣችኝ…››

‹‹እና እሷን ማሳመን አቃተኝ ነው የምትለኝ?...››

‹‹እንዳልኩህ እሷ ነገሩን የምትመለከትበት እና እኔ የምመለከትበት መንገድ የተለያየ ነበር፡፡፡… ችግሩ የመጣው አንድ ቀን ‹አክቲቪዝም› የሚባል ነገር አቁም፤ አለበለዚያ እንለያይ ስትለኝ ነው፡፡››

‹‹እንደዛ ከሆነማ እንዲያውም መለያየታችሁ ጥሩ ነዋ! ላትዛለቁ ምን አደከመህ?... እኔን የገረመኝ ግን አክቲቪስተነትህ እንዴት እሷን እንኳን ማሳመን ተሳነው? ሥራዬ ሰዎችን ማሳመን ነው ትል አልነበር እንዴ?››

‹‹ነገሩ ከማሳመን በላይ ነው፤›› አለ ሽርጡን እየፈታ፡፡

(ይቀጥላል)

የምን ሙስና?

‹‹እና ምን ላድርግ አጎቴ? አውቶቡሶቹ ከገቡ’ኮ ስድስት ወር አለፋቸው፡፡ መጋዘኑ ውስጥ ቆመው በከረሙ ቁጥር ዋጋቸው እየቀነሰ እንደሚሄድ ዘነጋኸው!››

የገንዘብ ሚኒስትሩ አጎቱ በዝምታ ተዋጡ፡፡

‹‹እስኪ ማታ እንገናኝና እንመካከርበት…››

***

በሳምንቱ ሼባ ሪዞርት የተባለ፣ ገና ግንባታው ያልተጠናቀቀ ሆቴል በአገሪቱ ውስጥ ካሉት አምስት የአውቶቡስ አስመጪዎች አራቱን የአውቶቡስ አስመጪዎች ለጨረታ የዋጋ ሰነድ እንዲያስገቡ ጠየቃቸው፡፡ ይህ በሆነ በሳምንቱ ሼባ ሪዞርት ‹‹የተሻለ አማራጭ በማግኘቱ›› ጨረታውን መሰረዙን ተናገረ፡፡ ሌላ አንድ ሳምንት አለፈ፡፡

የገንዘብ ሚንስቴር ሚኒስትር፣ የአስተዳደር ክፍል ኃላፊዎችን ሰብስበው በነባሮቹ የሠራተኞች ማመላለሻ አውቶቡሶችና፣ የሠራተኞችን ምቾት ስለመጠበቅ አዋሩዋቸው፡፡… አውቶቡሶቹ በአጭር ጊዜ ውስጥ እንዲገዙ የመወሰኑ ወሬ በሚኒስቴር መሥሪያ ቤቱ በመሰማቱ ሠራተኞች ተደሰቱ፡፡ ሚኒስትሩ በዚህ መሐል ለሙስና መንገድ እንዳይከፈት በአገሪቱ ካሉት አምስቱም የአውቶቡስ አስመጪዎች የዋጋ ማቅረቢያ በታሸገ ኤንቨሎፕ እንዲያቀርብ አስጠነቀቁ፡፡

***

ከአምስቱም አቅራቢዎች በዝቅተኛ ዋጋ አውቶቡስ ማቅረብ የቻለው ድርጅት አውቶቡሶች አስረክቦ ሒሳብ ተረከበ፡፡ ያኔ ሚኒስትሩ ስልክ ተደወለላቸው፤ ከወንድማቸው ልጅ!

‹‹ሃሎ…›› አሉ ሚኒስትሩ፡፡

‹‹አጎቴ… አመሰግናለሁ፡፡ በዕቅዳችን መሠረት ትርፉን ለሪዞርቱ ግንባታ ማስኬጃ እናውለዋለን፡፡ ቀሪውን ደግሞ ፈቃዱን ልቀይረውና የቢሮ ዕቃ ባስመጣበት ይሻላል…›› ሌላም፣ ሌላም… ‹‹… ለማንኛውም አንተ አስብበት››

አጎት ማሰባቸውን ቀጠሉ፡፡

ነጻ መሆንህ እስኪረጋገጥ ወንጀለኛ ነህ! (አጭር ልቦለድ)

‹‹በእግዚአብሔር ስም እምልላችኋለሁ የማውቀው ነገር የለም…›› አለ እየጮኸ፡፡

‹‹ገልብጡት›› አለ ኮማንደሩ፤ አላመነውም ነበር፡፡

ከግራና ቀኙ ቆመው የነበሩት ሁለቱ ፖሊሶች ገፍትረው በአፍጢሙ ደፉት፡፡ ወለሉ የአፈር ስለነበር ብዙም አልተጎዳም፡፡ እግሮቹ ቋንጃ ላይ ወፈር ያለ ቧንቧ ብረት አስገብተው እግሮቹን የኋልዮሽ በመጎተት በጠፍር መሳይ ገመድ ከወገቡጋ አሰሯቸው፡፡ የቧንቧ ብረቱን ዳርና ዳር ይዘው ሲያነሱት ቁልቁል ተዘቀዘቀ፡፡ አንጠልጥለው ግድግዳው ላይ የተሰኩ ሁለት አግድም ምሰሶዎች ላይ ሰቀሉት፡፡

‹‹አሁንስ አትናገርም?›› አለው ኮማንደሩ፡፡

‹‹ኧረ እኔ ምንም የማውቀ…›› የጀመረውን ሳይጨርስ በፊት አንደኛው ፖሊስ በያዘው ደረቅ ጎማ ጀርባውን አደረቀው፡፡

‹‹እውነቱን ትናገራለህ ወይስ አትናገርም?›› አለው ኮማንደሩ በድጋሚ፤ ከመናገር ይልቅ ዝም ማለት ያዋጣል በማለት ዝም አለ፡፡

‹‹ትናገራለህ፣ አትናገርም›› አለው ኮማንደሩ፤ ዝም አለ!

ሁለቱም ፖሊሶች በደረቅ ጎማቸው ተፈራረቁበት፤ ‹‹እናገራለሁ፣ እናገራለሁ…›› አለ በጩኸት፡፡ ዱላውን አቆሙለት ነገር ግን የሚናገረው ስላልነበረው ዝም አለ፡፡

‹‹ተናገራ፣…›› አለ ኮማንደሩ በብስጭት ጩኸት እያምባረቀ ከጥቂት ደቂቃዎች ዝምታ በኋላ፡፡

‹‹እ…ግ…ዚ…አ…ብ…ሔ…ር…ን… ምንም የማውቀው ነገር የለም፡፡›› አለ የመሐላውን እያንዳንዷን ድምፅ አጥብቆ እየጠራ፡፡ ቁጥሩን ለማያስታውሰው ጊዜ ሁለቱ ፖሊሶች በደረቅ ጎማቸው ጀርባው ላይ ተረባረቡበት፡፡

‹‹አትናገርም፣… ›› አለ ኮማንደሩ፡፡

‹‹ምን ልናገር…? በእግዚአብሔር አታምኑም… ኧረ እባካችሁ…››

‹‹እስከ ጥዋት ድረስ አስብበት… እስክትናገር ድረስ ከዚህ አትወርድም›› ብሎት ኮማንደሩ ክፍሉን ለቆ ወጣ፡፡ ሁለቱ ፖሊሶች እጆቹን በካቴና ጠርንፈው ሲያበቁ ኮማንደሩን ተከትለው ከወጡ በኋላ በሩ በላዩ ላይ ተጠረቀመ፡፡ ቤቱ ዓይን በሚያወጣ ጨለማ ተዋጠ፡፡ እንደዘቀዘቁት ይቆያሉ ብሎ አላመነም ነበር፡፡ ከአሁን አሁን አንዳቸው ተመልሰው ይመጣሉ ብሎ አሰበ፣ ተመኘ፣ ፀለየ - ምንም የተለወጠ ነገር የለም፡፡

እውነት እና እስር ቤት

“የኔ ውድ! እውን እናትሽን ገድሏል ያሉሽን አምነሽ ተቀበልሻቸው? አዎ! እናትሽን አልወዳቸውም ነበር፤ ግን እኮ እርሳቸውም አይወዱኝም ነበር!

“በእናትሽ ሞት ተጠርጥሬ እስርቤት ከገባሁ ወዲህ ስለእውነት ያለኝ አመለካከት ተቀይሯል፡፡ እውነት የለም! ያለውም ቢሆን ጥቅም የለውም፡፡ ቢኖረውማ እኔን እስር ቤት ሳይሆን የክብር ኒሻን ነበር የሚያሸልመኝ፡፡

“የኔ ውድ! አንቺ የኔን ዲስኩር ለመስማት ምንም ዓይነት ፍላጎት እንደማይኖርሽ አውቃለሁ፡፡ ግን አማራጭ የለኝም፡፡ ‹እወድሻለሁ፣ እወድሃለሁ› ተባብለን በፍቅር ከተለያየንበት ከዚያን ቀን ወዲህ ዓይኔን ማየት እንኳን እንዳስጠላሽ አውቃለሁ፤ አልፈርድብሽም፡፡ የናቷን ገዳይ ባልዋን ማየት የምትፈልግ ሴት የታለች?

“ይሄን ደብዳቤ ስጽፍ ተስፋ ያደረግኩት ‹እውነት ነፃ ያወጣኛል› ብዬ አይደለም፡፡ እውነት ነፃ እንደማያወጣኝ እዚሁ እስር ቤት ተምሬያለሁ፡፡ እውነቴ ልክ እንደነፃነቴ በሌሎች እጅ ወድቋል፡፡ ይልቅስ የኔ ውድ! እኔ ተስፋ ያደረግኩት በማህፀንሽ ያለው እውነት እንደሌላው ነገር ሁሉ ውሸት ሆኖ እንዳይቀር ነው፡፡

“ስለዚህ የኔ ውድ! የምጨቀጭቅሽ ስላሳለፍነው ጣፋጭ የፍቅር ዘመን፣ የቤተሰቦቻችንን ቅሬታ ችላ ብለን ስለከፈልነው መስዋዕትነት ወይም በትዳር ያሳለፍናቸው አምስት ዓመታት ተመልሰው ይመጣሉ የሚል ተስፋ ኖሮኝ አይደለም፡፡ እንደሱማ ቢሆን ሌላው ቀርቶ ጭቅጭቃችንም ይናፍቀኛል፡፡ የኔ ውድ! በእኛ እውነትና ውሸት የሁለት ወር ፅንስ ልጃችን ሁለተኛ ሟች እንዳይሆን የመጨረሻ ሙከራ ለማድረግ ነው የኔ ድካም፡፡

ፍቅር፤ ከፍቅር እስከ መቃብር

ፍቅር የአየር ንብረት አይደለም፡፡ ሳይተነብዩት መጥቶ፥ ሳይተነብዩት ይሄዳል፡፡ የደምሴ እና የሰላም ፍቅርም እንዲሁ ሳይተነበይ መጥቶ ነው የሄደው:: ሲመጣ፥ ለሁለቱም መጣ፡፡ አካሔዱ ግን እንዳመጣጡ ቀላል አልነበረም፡፡

ደምሴ ቆፍጣና የፍልስፍና መምህር ነው፡፡ ሰላም ደግሞ ቀልቃላ ቢጤ የውበት ባለሙያ፡፡ ነገረ ሥራቸው ሁሉ እሱን ወንዳወንድ እሷን ሴታሴት ያደርጋቸዋል፡፡ የመጀመሪያ ሰሞን ‹‹በፊዚክስ ሕግ ተቃራኒዎች ይሳሳባባሉ›› ይላት ነበር ፍቅራቸውን ሲገልጸው፡፡ ኋላስ?!

ደምሴ እና ሰላም የተዋወቁት የሰው ሠርግ ላይ ነው፡፡ አጋጣሚ ጎን ለጎን አስቀመጣቸው፣ አጋጣሚ እሷን መኪና አሳጣት እና ወደፎቶ ፕሮግራም በእሱ መኪና ሄደች፡፡ ሁሉም በአጋጣሚ ፈጠነ፡፡ ደምሴ ሲያወሩት የሚያወራ፣ ሲዘጉት የሚዘጋ ዓይነት ሰው በመሆኑ ከሰላም ተጫዋችነት ጋር በጊዜው ሰምሮ ነበር፡፡

ሲመሽ ወደ ቤቷ ሸኛት፡፡ መኪና ውስጥ ትንሽ አወጉ፡፡ ‹‹በነገራችን ላይ ሰላም እባላለሁ›› አለችው፡፡

‹‹ኦው!›› አለ፤ ለካስ እስካሁን ስማቸውን አልተለዋወጡም፡፡

‹‹ደምሴ እባላለሁ፤›› አላት፡፡

‹‹ደምሴ?›› አለችው፡፡ ‹‹አዎ›› አላት፤ የገረማት ትመስላለች፡፡ ለምን እንደገረማት ግን እራሷም አልገባትም፡፡ ምናልባት ጨዋታው እንዲቀጥል ፈልጋ ይሆናል፡፡

‹‹ደምሴ ማለት ደምስሴ ማለት ነው፤›› የፍልስፍና ማብራሪያውን ሳያስበው ማዥጎድጎድ ሊጀምር ነው፡፡

‹‹ኢትዮጵያውያን ምኞቶቻቸውን በልጆቻቸው ማሳካት ይፈልጋሉ፡፡ ምናልባት የኔ ወላጆች አድጌ እንድደመስስላቸው የሚፈልጉት ጠላት ሳይኖራቸው አይቀርም ነበር፡፡ ያለዚያ ደምሴ አይሉኝም ነበር፡፡››